TERAPIA MANUALNA
Terapia manualna ukierunkowana jest na zmniejszenie dolegliwości bólowych i przywrócenie ruchomości stawów. Poprzez zastosowanie różnych technik terapii, np. masażu tkanek głębokich czy terapii mięśniowo – powięziowej punktów spustowych dochodzi do zmniejszenia napięcia w tkance mięśniowej i zwiększa się jej elastyczność.
Terapia manualna znajduje swoje zastosowanie także w stanach przeciążeniowych lub po operacjach. W zależności od dysfunkcji pacjenta, dobierana jest indywidualna metoda leczenia.
Wskazania:
- zwyrodnienia stawów,
- napięciowe bóle tułowia i głowy,
- problemy ze stawami skroniowo – żuchwowymi,
- bóle w wyniku urazu,
- różnego rodzaju schorzenia i dolegliwości bólowe kręgosłupa,
- bóle stawowe kończyn górnych i dolnych,
- stany przeciążeniowe tkanek,
- napięcia w wyniku stresu i przemęczenia,
- drętwienie kończyn i palców.
TERAPIA WISCERALNA
Polega na pracy w obrębie jamy brzusznej, podczas której wykonywany jest masaż. Ma on na celu uwolnienie z napięć powłok brzusznych, co skutkuje poprawą krążenia i zwiększeniem przepływu krwi w okolicy klatki piersiowej, głowy oraz kręgosłupa, ramion i nóg.
Wskazana jest przede wszystkim dla pacjentów zmagających się z problemami trawiennymi, ale również bólami kręgosłupa lub innymi dolegliwościami ze strony narządu ruchu.
NEUROTERAPIA
Podstawą neuroterapii jest sprawdzenie jak układ nerwowy zarządza naszym układem ruchu. W tym celu wykorzystywane są testy mięśniowe, które służą ocenie, czy układ nerwowy prawidłowo zaopatruje grupy mięśniowe odpowiedzialne za dany ruch, np. ruch wyprostu w stawie kolanowym.
W codziennym życiu jesteśmy narażeni na wiele stresujących sytuacji obciążających układ nerwowy i wówczas układy w naszym ciele zaczynają gorzej pracować. Chcąc zrozumieć skąd bierze się problem i dana dysfunkcja, wykorzystywane są narzędzia z zakresu neuroterapii pozwalające ocenić, co odpowiada za obciążenie układu nerwowego. Moja rola polega na sprawdzeniu u pacjenta, czy ma to podłoże strukturalne (przebyte urazy, blizny), chemiczne, np. stany zapalne po urazie lub przewlekłe stany zapalne jelit bądź emocjonalne związane z przebytymi sytuacjami, których wspomnienia budzą nasz niepokój. Następnym etapem jest dobór odpowiedniej techniki terapeutycznej i odciążenie układ nerwowego. W rezultacie budujemy możliwości adaptacyjne, aby ciało lepiej zaczęło sobie radzić ze sprawami dna codziennego.
MOBILIZACJA BLIZNY
Pracę z blizną można rozpocząć od razu po przebytym zabiegu lub urazie. Początkowo praca ta obejmuje okoliczne tkanki, aby poprawić ukrwienie i zmniejszyć opuchliznę. Dopiero po wygojeniu się rany można rozpocząć bezpośrednią pracę na bliźnie.
Mobilizacja blizny ma na celu przywrócenie elastyczności i ruchomości tkanek względem siebie. Do pracy z nią wykorzystywane są manualne techniki mobilizacji oraz kinesiotaping, czyli oklejenie blizny specjalnymi taśmami. W trakcie wizyty, pacjent zostaje również poinstruowany jak prawidłowo o nią dbać i opracowywać w domu.
Każda blizna jest wskazaniem do pracy – po operacjach, urazach oraz operacjach uroginekologicznych.
KINESIOTAPING
Kinesiotaping to metoda plastrowania specjalnymi taśmami, których parametry są zbliżone do ludzkiej skóry. Tworzą doskonałe uzupełnienie właściwej terapii. Ponadto, poprawia się mikrokrążenie i przepływ limfy, co wspomaga wchłanianie krwiaków oraz obrzęków. Aplikacja plastrów wspomaga również pracę mięśni ułatwiając wykonanie ruchu.
Wskazania:
- dolegliwości bólowe układu mięśniowo – szkieletowego,
- stany przeciążeniowe tkanek,
- obrzęki limfatyczne,
- krwiaki, blizny,
- przy mobilizowaniu blizny,
- przy rozejściu mięśnia prostego brzucha.